meer over het werk
Door: mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
08 Maart 2008 | Ghana, Tamale
Dag allemaal,
Div. malen heb ik geprobeert om te schrijven maar lukte het niet om contact te maken met de site. Dit gaat als volgt: je koopt vooraf tijd in het internetcafe= dit is een half stenen half golfplaten gebouwtje ter grootte van een tuinhuisje, volgestouwd met 10 ronkende computers uit de jaren 80tig, 9 zwarte Ghanezen en 1 witte vrouw met zak water op het hoofd[dat ben ik] want het is 46 gr en wil je niet van de graad gaan dan bedenk je iets. Dan gaat de tijd in via een niet te ontwarren systeem en begint het wachten. De afgelopen dagen heb ik 2 uur gewacht op verbinding maar zonder resultaat. Nu lukt het wel dus daar komt ie.In mijn 1ste bericht over het werk schreef ik dat de situatie erbarmelijk is. Eigenlijk is het niet te beschrijven maar ik doe een poging zodat je toch een idee krijgt. De gez.post is een particuliere polikliniek die gerund wordt door een struise 61 jarige Ghanese met een baard. Niet meteen duidelijk is wat haar opleiding is. Later ontdek ik dat ze midwife is. In dienst zijn 3 verpleeghulpen en 1 laborant die oa de AIDS-testen doet. De verpleeghulpen zijn minimaal opgeleidt maar doen echter alles:het stellen van diagnoses,baarmoederonderzoek,eigenhandig de behandeling vaststellen en uitvoeren w.o het geven van infusen, injecties zetten, andere medicatie uitdelen etc. Eigenlijk alles wat bij ons gebeurt door de huisarts,verloskundige,apotheker en verpleegkundige tesamen. Vnl vrouwen die vermoeden zwanger te zijn komen voor testen,de al zwangere komen voor controles, kinderen met wonden aan de voeten[ze lopen op blote voetjes door al het vuil] hebben waterpokken of malaria. Patienten komen binnen en er wordt standaard de bloeddruk gemeten en deze is steeds [te]laag. Volgens mij is de meter niet in orde maar dit deert nauwelijks. De zwangere vrouwen hebben daarnaast allemaal ijzertekort, zijn uitgeput, ondervoed en uitgedroogd. Na enkele vraagjes wordt vastgesteld wat er aan scheelt en word uitgerekent wat de behandelijng kost. [ fles ijzersiroop,vitaminestrip,paracetamol en nog een infuus] Dan moet er worden nagedacht of dit betaald kan worden en dit neemt veel tijd in beslag[ soms wel 30 min] Velen hebben moeite met rekenen merk ik.Een indicatie:bovenstaande kost 9 cedi=5,40 euro. Vrouw kan echter maar 5 cedi betalen=3,00 euro en laat dan infuus achterwege. zwangerschapstest kost 1,5 cedi=0,90 euro, behandeling waterpokken kost 1,80 euro. Moeder heeft dit geld niet en verlaat de post met kind dat 40gr koorts heeft en doodziek is. Behandeling van wonden gaat als volgt bv van de voet. Voeten zijn hartstikke vuil en overal zit bloed en stof, verpleeghulp doopt prop watten in soort dettol,stopt dit in tang en maakt wond schoon,gewoon op de grond,strooit penicilinepoeder erop en verbind met gaas. Dan nog tetanusinjectie en klaar is kees. Er komt geen handschoen of iets anders steriels aan te pas. Tang gaat weer terug in bekken voor volgende patient. Bloed op de grond droogt vanzelf op, geen haan die er naar kraait. Daarnaast gooien ze zelf ook alles op de grond zoals verpakkingen,wattenproppen met bloed, lege infuuszakjes etc. Je weet niet wat je meemaakt. Naalden en ampullen[ al gebruikt] liggen overal. Vandaag meegemaakt dat patient terugkwam voor anti-biotica kuur van 5 dagen. Ze nemen de spuit mee naar huis en de volgende dag weer mee naar de kliniek. Je zult begrijpen dat ik me beperk tot het aangeven van materiaal, doen van zwangerschapstesten, zetten van prikpil[ doen vrouwen meestal stiekum, maar gelukkig zijn sommige zo slim]pillen tellen en uitdelen en kinderen troosten want voor dit laatste heeft men nauwelijks oog. Ik ben zeer alert en gebruik voortdurende de meegenomen gel. De anderen wassen hun handen de hele dag niet !!!!. Vaak is er ook geen water. Het is vele malen dramatischer dan ik had kunnen bedenken. Je vraagt je af wat je hieraan kunt verbeteren en waar mee te beginnen. Vandaag maar een kartonnen doosje neergezet om de naalden in te deponeren. Ik laat maar zien hoe het ook kan en meer is niet direct haalbaar denk ik. Ondanks alles maak ik het toch goed, echt waar. De hitte is wel enorm maar iedereen puft en kreunt, ook de Ghanees zelf. Dagen en tijd hebben hier nauwelijks betekenis en al na 1 week Ghana vervaagd ook voor mij dit begrip meer en meer. Het is iets anders dan het vakantiegevoel wat we wel kennen, een heel bijzondere waarneming moet ik zeggen. Voor nu laat ik het hierbij, de tijd is bijna om en ik heb [nog] geen fotoruimte erbij. Dit komt nog
De groeten aan jullie allen en bedankt voor alle leuke reacties,
Mieke
Div. malen heb ik geprobeert om te schrijven maar lukte het niet om contact te maken met de site. Dit gaat als volgt: je koopt vooraf tijd in het internetcafe= dit is een half stenen half golfplaten gebouwtje ter grootte van een tuinhuisje, volgestouwd met 10 ronkende computers uit de jaren 80tig, 9 zwarte Ghanezen en 1 witte vrouw met zak water op het hoofd[dat ben ik] want het is 46 gr en wil je niet van de graad gaan dan bedenk je iets. Dan gaat de tijd in via een niet te ontwarren systeem en begint het wachten. De afgelopen dagen heb ik 2 uur gewacht op verbinding maar zonder resultaat. Nu lukt het wel dus daar komt ie.In mijn 1ste bericht over het werk schreef ik dat de situatie erbarmelijk is. Eigenlijk is het niet te beschrijven maar ik doe een poging zodat je toch een idee krijgt. De gez.post is een particuliere polikliniek die gerund wordt door een struise 61 jarige Ghanese met een baard. Niet meteen duidelijk is wat haar opleiding is. Later ontdek ik dat ze midwife is. In dienst zijn 3 verpleeghulpen en 1 laborant die oa de AIDS-testen doet. De verpleeghulpen zijn minimaal opgeleidt maar doen echter alles:het stellen van diagnoses,baarmoederonderzoek,eigenhandig de behandeling vaststellen en uitvoeren w.o het geven van infusen, injecties zetten, andere medicatie uitdelen etc. Eigenlijk alles wat bij ons gebeurt door de huisarts,verloskundige,apotheker en verpleegkundige tesamen. Vnl vrouwen die vermoeden zwanger te zijn komen voor testen,de al zwangere komen voor controles, kinderen met wonden aan de voeten[ze lopen op blote voetjes door al het vuil] hebben waterpokken of malaria. Patienten komen binnen en er wordt standaard de bloeddruk gemeten en deze is steeds [te]laag. Volgens mij is de meter niet in orde maar dit deert nauwelijks. De zwangere vrouwen hebben daarnaast allemaal ijzertekort, zijn uitgeput, ondervoed en uitgedroogd. Na enkele vraagjes wordt vastgesteld wat er aan scheelt en word uitgerekent wat de behandelijng kost. [ fles ijzersiroop,vitaminestrip,paracetamol en nog een infuus] Dan moet er worden nagedacht of dit betaald kan worden en dit neemt veel tijd in beslag[ soms wel 30 min] Velen hebben moeite met rekenen merk ik.Een indicatie:bovenstaande kost 9 cedi=5,40 euro. Vrouw kan echter maar 5 cedi betalen=3,00 euro en laat dan infuus achterwege. zwangerschapstest kost 1,5 cedi=0,90 euro, behandeling waterpokken kost 1,80 euro. Moeder heeft dit geld niet en verlaat de post met kind dat 40gr koorts heeft en doodziek is. Behandeling van wonden gaat als volgt bv van de voet. Voeten zijn hartstikke vuil en overal zit bloed en stof, verpleeghulp doopt prop watten in soort dettol,stopt dit in tang en maakt wond schoon,gewoon op de grond,strooit penicilinepoeder erop en verbind met gaas. Dan nog tetanusinjectie en klaar is kees. Er komt geen handschoen of iets anders steriels aan te pas. Tang gaat weer terug in bekken voor volgende patient. Bloed op de grond droogt vanzelf op, geen haan die er naar kraait. Daarnaast gooien ze zelf ook alles op de grond zoals verpakkingen,wattenproppen met bloed, lege infuuszakjes etc. Je weet niet wat je meemaakt. Naalden en ampullen[ al gebruikt] liggen overal. Vandaag meegemaakt dat patient terugkwam voor anti-biotica kuur van 5 dagen. Ze nemen de spuit mee naar huis en de volgende dag weer mee naar de kliniek. Je zult begrijpen dat ik me beperk tot het aangeven van materiaal, doen van zwangerschapstesten, zetten van prikpil[ doen vrouwen meestal stiekum, maar gelukkig zijn sommige zo slim]pillen tellen en uitdelen en kinderen troosten want voor dit laatste heeft men nauwelijks oog. Ik ben zeer alert en gebruik voortdurende de meegenomen gel. De anderen wassen hun handen de hele dag niet !!!!. Vaak is er ook geen water. Het is vele malen dramatischer dan ik had kunnen bedenken. Je vraagt je af wat je hieraan kunt verbeteren en waar mee te beginnen. Vandaag maar een kartonnen doosje neergezet om de naalden in te deponeren. Ik laat maar zien hoe het ook kan en meer is niet direct haalbaar denk ik. Ondanks alles maak ik het toch goed, echt waar. De hitte is wel enorm maar iedereen puft en kreunt, ook de Ghanees zelf. Dagen en tijd hebben hier nauwelijks betekenis en al na 1 week Ghana vervaagd ook voor mij dit begrip meer en meer. Het is iets anders dan het vakantiegevoel wat we wel kennen, een heel bijzondere waarneming moet ik zeggen. Voor nu laat ik het hierbij, de tijd is bijna om en ik heb [nog] geen fotoruimte erbij. Dit komt nog
De groeten aan jullie allen en bedankt voor alle leuke reacties,
Mieke
-
08 Maart 2008 - 16:31
Ria :
Hallo Mieke bedankt voor je lang verslag
met veel interesse gelezen.
Ben wel geschrokken dat het op het gebied van de hygiene zo slecht is.
Maak het verders goed,veel liefs van Ria uit Tilburg
P.S. ook de groetjes van mijn ouders die ik iedere keer het verslag van zuid afrika vertel. -
08 Maart 2008 - 17:31
Ine:
Ha die Mieke
Leuk om je bericht te lezen! Wat een ervaring, dat is absoluut niet te vergelijken met hier. Ja, en wat kun je verbeteren, je hebt eigenlijk maar beperkte middelen.
Iedereen op de gym is heel benieuwd hoe het met je gaat en volgt je op deze site. Geniet er ook van!
groetjes
Ine -
08 Maart 2008 - 19:14
Marian:
Hallo Mieke. Kun je je voorstellen, over tijd gesproken. De eerste week zit er al op. Ik kan me je verbazing wel voorstellen en ook wel een beetje de machteloosheid van hoe kan dit allemaal.
Hopelijk kun je ze een klein beetje iets leren van het een of ander, maar dat zal een druppel op de hete plaat zijn.
Ben in ieder geval benieuwd naar je verdere belevenissen. Dikke knuffel van ons en zet um op..doei.
-
08 Maart 2008 - 21:15
Josë:
Ik lees je verhaal met verbazing en ongeloof en wij soms maar mopperen op onze gezondheidszorg. Waar hebben we het over. Pas goed op jezelf en zie uit naar je volgende verhaal.
Groetjes José -
08 Maart 2008 - 21:42
Sraar En Marja:
Hoi Mieke,
Waar blijft de tijd. Een week ben je al weg en wat heb je al veel ervaringen opgedaan. Wij zijn geschrokken van je verhaal, alhoewel we dit wel al weten is het toch anders als je het zo hoort.
Doe wat je kan en houd je taai.
We kijken uit naar het volgende verslag.
Liefs en groeten uit Cuijk -
08 Maart 2008 - 21:44
Peter En Jeannette:
Hoi Mieke,
Knap van je in ieder geval dat je de uitdaging bent aangegaan. Ja, het is totaal wat anders maar ontzettend rijkvol. We hebben bovengenoemde taferelen tijdens onze Afrikaanse reis van 45 dagen ook gezien. Ik werd er triest van maar ook zag ik de vrolijkheid, liefde en samenhorigheid van de mensen. Probeer datgene te doen wat zij fijn en goed vinden. Je slaagt je er prima doorheen. Leuke foto van je met de fiets, de echte wijkverpleegkundige. Dit is de eerste keer dat ik nu je verslagen lees, erg leuk.Peter heeft nu avonddienst, liefs: Peter en Jeannette. PS: pas op voor je huid. -
09 Maart 2008 - 09:19
Peter En Jeannette:
Hoi Mieke,
Allereerst wil ik je geruststellen dat de bloeddrukmeter niet stuk is. Autochtone mensen in de tropen in deze leefomstandigheden hebben in 99,7% een altijd durende anemie. Bij hen is de bloeddruk standaard te laag. Dat is dus een "normaal" verschijnsel. Verder ben ik het met je eens dat je niet verder zult kunnen komen dan voetje voor voetje want een stap is al te groot. Hou het hoofd koel en we horen graag weer van je succces.
Peter -
09 Maart 2008 - 10:11
Bende Van Deurne:
Hey Mieke
Nou, je hebt je draai al een beetje gevonden. Ach alle kleine beetjes helpen, wat je ook doet. En kids troosten is een heel goed iets.
Moe vraagt zich af wat je s'avonds na 18.00 doet. Dan is het al donker, wat moet je dan nog? Aldus moeke van de Heide.
Zorg goed voor jezelf en we houden contact.
Groetjes Henk, Astrid, Bram en Floortje.
-
09 Maart 2008 - 10:27
Wim, Sam En Arna:
Hoi Mieke
Ik denk dat het met geen pen te beschrijven is wat je daar ziet en meemaakt. Ik denk ook dat je veel meer wilt en kunt, maar er ook voor moet waken dat je deze mensen niet het gevoel geeft dat ze niet goed bezig zijn. Lijkt me trouwens wel moeilijk.Volgens mij heb je snel de neiging om de mensen alsnog te helpen als ze het niet kunnen betalen. Zo van kom maar gauw dan zal ik het spuitje wel effe zetten!!!of niet?
Nou Mieke we wachten met spanning op je volgende ervaring.Enne koelen he.
Liefs
Wim Sam en Arna
-
09 Maart 2008 - 11:32
Tineke En Joop:
Wat een verschillen op deze aarde.We zijn wel wat geschrokken van de leefomstandigheden, zoals jij ze beschrijft.natuurlijk wist je dat dit geen vakantie ging worden, maat toch.We wensen je veel moed en doorzettingsvermogen.Ook al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat.Voor veel mensen zul jij toch het verschil maken.Hou je taai en let goed op jezelf en wij klagen in ieder geval niet meer over de temperatuur in Nederland.
-
09 Maart 2008 - 18:30
Elly:
Ha, die Mieke!
Vol bewondering heb ik je verslagen gelezen! De hele week heb ik je in gedachten gevolgd, maar de werkelijkheid
blijkt toch wel heel anders te zijn!
Michiel, Julie en Timo er ook even bijgehaald, en de uitroepen "oh" en "vet" waren niet van de lucht!
We kijken uit naar je volgende verhaaltje, en zijn in gedachten bij je!
Liefs uit Tegelen -
09 Maart 2008 - 21:56
Peter En Yvonne:
Hoi Mieke,
Ademloos je laatste bericht gelezen. Wel geschrokken van de erbarmelijke hygienische omstandigheden. Alle goeds uit een regenachtig Venray en pas goed op jezelf.
Knuffel. -
10 Maart 2008 - 20:03
Fam. Nabuurs:
Hoi Mieke,fijn om weer wat te horen, we schrikken er wel van hoe het er allemaal aan toe gaat. Dit is voor ons niet voor te stellen,vooral de hygiene,let maar goed op.De groeten van ons allemaal en ook van Pap en Moe.Moe wil ook graag weten wat je eet en of je zelf kookt.
Verder veel groetjes Math-Joke Lisa-Jim en Nynke -
11 Maart 2008 - 11:04
Inge En Max:
Lieve Mieke,
tot mijn vebijstering hoorde ik dat je in afrika zit voor een paar maanden, helemaal geweldig dapper van je!!!! ik heb je weblog gelezen en zal regelmatig kijken nu. veel sterkte met de hitte en veel plzier in je werk, groetjes Inge en Max -
11 Maart 2008 - 11:19
Sylvia Hermsen:
Há Mieke,
Heb je verslagen gelezen. Erg leuk, maar natuurlijk ook erg anders. Doe het maar op je gemakkie zoals je zelf al schreef.
Wat hebben wij het dan luxe hier.....
Groetjes en ik volg je via je verslagen...
Groetjes,
Sylvia
O, ja, natuurlijk ook van je oud-collegae van CAB
Doei -
11 Maart 2008 - 16:49
Elly:
hallo Mieke je verslag gelezen niet zo mooi allemaal probeer je maar er
doorheen te slaan in gedachten zijn we bij je ook van de jongens groetjes gelukkig heb je nog toilet en water en die hoge hitte en die hygiene maar dat wist je hier thuis al dat het daar slecht was.Maar jou kennende sla je er wel doorheen tot het volgende berichtje groetjes Elly uit Leunen -
11 Maart 2008 - 20:29
Wilma En Ton:
hoi mieke
wat een verhaal en wat een armoede wij schrikken ervan.wij vinden je als wij het allemaal zo lezen heel moedig en wij hopen dat je de mensen toch iets bij kunt brengen. al zijn het maar kleine aan wijzigingen. maar pas goed op je zelf, heel veel groetjes en een dikke knuffel van ons -
12 Maart 2008 - 11:30
Mia (CAB):
Hoi Mieke,
Wat leuk om je op deze manier te kunnen volgen. Wat hebben wij het dan toch goed hier in Nederland. Hou je taai en ik blijf je verslagen lezen.
Groetjes, Mia (CAB) -
12 Maart 2008 - 13:24
Ine ( CAB En Gym):
Hoi Mieke,
Wat een omschakeling van onze koude, luxe,gejaagde wereld met een goede gezondheidszorg naar een heet,afmattend, onderontwikkeld land met slechte hygiene en gezondheidszorg. Mieke, ik blijf je volgen via je verslagen. Hou je taai en kom gezond weer thuis.
Groetjes, Ine Volleberg -
13 Maart 2008 - 08:02
Anne R.:
Hoi Mieke uit de provincie en nu in het grote Ghana.Snoeiheet,geen hygiene in je werk,wachtijden alom en toch maak je het goed. Dat is mooi!
Wat een veelheid aan ervaringen.
Daar zal je nog lang op teren.
Hoe lang werk je zo per dag? En hoe zijn de contacten? Lukt de communicatie een beetje?Maar ja, Mieke kennende, die red zich wel. Groeten vasn Judith die druk bzig is met de voorbereiding trouwerij.
Anne -
13 Maart 2008 - 16:19
Silvia En Peter:
Hoi die Mieke
Wat een gedoe !!!Dat nou niemand op het idee komt om die kartonnen doos daar neer te zetten ?.Is toch wel echt nodig dat je hier je diploma voor nodig hebt ???Ha ha hi h. Niet te geloven. Zitten we hier soms te klagen als de vloeren niet schoon zijn in de ziekenhuizen. Goed van jou dat je jezelf beperkt tot dingen. Let maar goed op !!!
Mieke het ga je verder goed en alle liefs en groeten
sil en Peter
-
13 Maart 2008 - 20:21
Aggi:
Na het lezen van jou verhalen heb ik mij voorgenomen niet meer te zeuren.
Succes verder en hou je hoofd koel. -
13 Maart 2008 - 21:19
Gerrie :
Hoi Mieke Leuk om je bericht te lezen,erg bijzonder wat een indrukken en ervaring doe je op.Let goed op jezelf geniet ervan.Take at easy. groetjes Gerrie uit Oirlo .Ps van de gym . -
14 Maart 2008 - 11:22
Klaas:
Mieke let goed op jezelf.Ik heb een kaarsje ontstoken in de kerk in Utrecht samen met mij zoon.Ik ben aan kunst schilderen en heb hier zin in. Sterkte en je bent 'n flinke meid.
Groetjes Klaas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
