Het gastgezin
Door: mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
15 Maart 2008 | Ghana, Tamale
Antere,
Ik zal in dit bericht vertellen over het gezin waar ik woon. Ik verblijf bij Esther en Joseph. Zij is 26 jaar en hij 30 jaar oud. Ze zijn 2 jaar getrouwd en willen binnenkort graag kinderen. Esther is [ongetrainde]lerares bij een naai- en weefschool en Joseph heeft een baan op kantoor. Esther verkoopt daarnaast op zaterdag eieren, tassen, koffers en lappen stof op de markt omdat haar inkomen erg laag is[ 140 cedi= 90 euro per maand] Ze gaan s'morgens samen op de brommer naar het werk. Ik ben de eerste inwonende vrijwilliger dus was het voor beide even wennen, maar dit is goed verlopen moet ik zeggen. Ik voel me bij hen zeer zeker thuis tot nu toe. Voor Ghanese begrippen is hun huis groot en confortabel omdat er electriciteit en [meesta] running water is. Het huis is verdeeld in vele kamertjes met lappen voor de openingen. In de woonkamer ligt een stenen vloer, verder gewoon cement en in mijn kamertje ligt tafelzeil op de grond. In huis is alles wat je hoognodig hebt wel aanwezig maar practische alles is ver versleten,lekt,piept,kraakt of is total broken. Zij zijn er echter blij mee. Hun gastvrijheid is enorm en ze zijn zeer belangstellend naar mijn leven in Europa. Ze spreken redelijk goed[Afrikaans]engels maar met elkaar spreken ze de lokale taal dagbani. Ze zijn zeer christelijk en lezen dagelijks de bijbel en gaan veel naar gospel,sing en dance bijeenkomsten van The Christ Embassy. Ze zijn fanatiek aanhanger van Pastor Chris, de Ghanese mannelijke versie van Jomanda. Dus Pap en Moe ik ben in goede handen!! Om 18.30 uur is het hier plotseling pikkedonker en omdat het huis ver achteraf ligt zorg ik ervoor dat ik om die tijd thuis ben. In het donker is het nl niet te vinden. Er is geen verharde weg maar paden van baksteenrood gruis, kris kras door elkaar, overal hutten [compounds] in groepjes bijeen, loslopende koeien,kippen, kale hennen en schurftige geiten. Door de droogte,wind en rook van de vele houtskoolvuren bij de hutten en het vele brommerverkeer ben je in een mun van tijd vuil. Het kruipt onder je nagels, in neus en oren en na een fietstocht ben je oranje gekleurd. Hier wen je ook aan. Als je overal tussendoor fietst ontmoet je veel mensen die je allemaal zeer vriendelijk begroeten. Niemand kijkt op als je over het erf fietst of een binnendoor paadje tussen de hutten door neemt. Meestal rent er wel een hele horde giegelende kinderen achter je aan die allemaal Hello Madam roepen[ meer engels kennen ze nog niet]. Op de foto mogen is heel populair en ze lachen volop voor je. Het eten in het gastgezin is leker en goed. Veel maisdeeg-ballen, rijst, gebakken yam [planteinwortel] soms vis etc. Groente en fruit eet men practisch niet. In het droge noorden not available alhoewel de bananen en pineapples nu rijp zijn. Hier en daar zie je ook een tomaatje of soort kleine komkommer maar dat is het. Ook gebruikt men geen melkproducten. Zodra de kinderen van de borst af zijn is het hiermee gedaan. Problemen als gevolg van de eenzijdige voeding kom ik dus tegen in de kliniek. Het is wel een heel gepruts om als linkshandige rechts te moeten eten en in de begindagen kreeg ik op die manier niet al teveel naar binnen. Ook dat gaat nu beter. Ja, ja zo gemakkelijk is het niet altijd hier maar wel leuk. Ik voel me goed en kijk iedere dag weer mijn ogen uit. Gewoon al fietsend val je van de ene in de andere verbazing. Bekijk de foto's maar dan heb je een indruk waar ik woon en leef.
Veel groeten voor jullie allen en bedankt voor de leuke reacties en tot gauw weer want ik heb erg veel te vertellen.
Mieke
Ik zal in dit bericht vertellen over het gezin waar ik woon. Ik verblijf bij Esther en Joseph. Zij is 26 jaar en hij 30 jaar oud. Ze zijn 2 jaar getrouwd en willen binnenkort graag kinderen. Esther is [ongetrainde]lerares bij een naai- en weefschool en Joseph heeft een baan op kantoor. Esther verkoopt daarnaast op zaterdag eieren, tassen, koffers en lappen stof op de markt omdat haar inkomen erg laag is[ 140 cedi= 90 euro per maand] Ze gaan s'morgens samen op de brommer naar het werk. Ik ben de eerste inwonende vrijwilliger dus was het voor beide even wennen, maar dit is goed verlopen moet ik zeggen. Ik voel me bij hen zeer zeker thuis tot nu toe. Voor Ghanese begrippen is hun huis groot en confortabel omdat er electriciteit en [meesta] running water is. Het huis is verdeeld in vele kamertjes met lappen voor de openingen. In de woonkamer ligt een stenen vloer, verder gewoon cement en in mijn kamertje ligt tafelzeil op de grond. In huis is alles wat je hoognodig hebt wel aanwezig maar practische alles is ver versleten,lekt,piept,kraakt of is total broken. Zij zijn er echter blij mee. Hun gastvrijheid is enorm en ze zijn zeer belangstellend naar mijn leven in Europa. Ze spreken redelijk goed[Afrikaans]engels maar met elkaar spreken ze de lokale taal dagbani. Ze zijn zeer christelijk en lezen dagelijks de bijbel en gaan veel naar gospel,sing en dance bijeenkomsten van The Christ Embassy. Ze zijn fanatiek aanhanger van Pastor Chris, de Ghanese mannelijke versie van Jomanda. Dus Pap en Moe ik ben in goede handen!! Om 18.30 uur is het hier plotseling pikkedonker en omdat het huis ver achteraf ligt zorg ik ervoor dat ik om die tijd thuis ben. In het donker is het nl niet te vinden. Er is geen verharde weg maar paden van baksteenrood gruis, kris kras door elkaar, overal hutten [compounds] in groepjes bijeen, loslopende koeien,kippen, kale hennen en schurftige geiten. Door de droogte,wind en rook van de vele houtskoolvuren bij de hutten en het vele brommerverkeer ben je in een mun van tijd vuil. Het kruipt onder je nagels, in neus en oren en na een fietstocht ben je oranje gekleurd. Hier wen je ook aan. Als je overal tussendoor fietst ontmoet je veel mensen die je allemaal zeer vriendelijk begroeten. Niemand kijkt op als je over het erf fietst of een binnendoor paadje tussen de hutten door neemt. Meestal rent er wel een hele horde giegelende kinderen achter je aan die allemaal Hello Madam roepen[ meer engels kennen ze nog niet]. Op de foto mogen is heel populair en ze lachen volop voor je. Het eten in het gastgezin is leker en goed. Veel maisdeeg-ballen, rijst, gebakken yam [planteinwortel] soms vis etc. Groente en fruit eet men practisch niet. In het droge noorden not available alhoewel de bananen en pineapples nu rijp zijn. Hier en daar zie je ook een tomaatje of soort kleine komkommer maar dat is het. Ook gebruikt men geen melkproducten. Zodra de kinderen van de borst af zijn is het hiermee gedaan. Problemen als gevolg van de eenzijdige voeding kom ik dus tegen in de kliniek. Het is wel een heel gepruts om als linkshandige rechts te moeten eten en in de begindagen kreeg ik op die manier niet al teveel naar binnen. Ook dat gaat nu beter. Ja, ja zo gemakkelijk is het niet altijd hier maar wel leuk. Ik voel me goed en kijk iedere dag weer mijn ogen uit. Gewoon al fietsend val je van de ene in de andere verbazing. Bekijk de foto's maar dan heb je een indruk waar ik woon en leef.
Veel groeten voor jullie allen en bedankt voor de leuke reacties en tot gauw weer want ik heb erg veel te vertellen.
Mieke
-
15 Maart 2008 - 17:33
Sraar En Marja:
Hoi Mieke,
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat en dat je het goed hebt getroffen met je gastgezin. Wat ons niet helemaal duidelijk is waarom je als linkshandige, rechts moet eten? Dat horen we vast nog wel een keer. Ondervind je zelf ook last van het eenzijdige eten? Als je je verhalen leest wordt je je er wel van bewust hoe goed wij het hier in Nederland hebben. We zijn heel benieuwd naar je volgend verslag.
Houd je taai, veel liefs van ons uit Cuijk -
15 Maart 2008 - 18:07
Inge Kranendonk:
Hoi Mieke,'las net bovenstaand bericht en realiseer me dat eendouche na zo'n stoffige fietstocht er niet in zit, zal wel wennen zijn, hoe doe je dat wassen in de keuken bij een teil? fo is dat ook not done? je eet daar zeker met je handen? Wassen ze die wel voor het eten?
Wat een andere wereld wat die dingen aan gaat, ze zal je ogen uitkijken. ben je al wat opgeschoten aangande het aanwennen
van hygienisch werken daar in de kliniek?
ben zeer benieuwd naar je volgend bericht, het is hier koud en regenachtig,
groetjes van ons allemaal, inge -
15 Maart 2008 - 18:28
Wilma En Ton:
Hoi Mieke
Wat fijn voor jou dat je in zo'n fijn gezin bent terecht gekomen. Wij lezen elke keer met veel bewondering jou verhaal.Wat hebben wij het hier toch goed.
Ik wist ook niet dat je links was.maar goed dat het nu lukt rechts te eten.Ik kan me voorstellen dat je zoveel ziet en dat je dat dan met iereen hier wil delen.
maar wij zijn al blij als we iets van je horen.
Mieke hou je taai groetjes van ons ook van de kinderen. -
15 Maart 2008 - 19:37
Ria:
Hallo Mieke,ik zat al uit te kijken naar post van jouw.Fijn dat je het goed naar je zin hebt en een goed gastgezin hebt.
Je fietst denk ik heel wat kilometers af.
Aan de warmte ben je al gewend??
Mieke probeer goed te eten
jammer van de foto's maar die zien we de volgende keer wel.
Veel liefs van mij Ria uit Tilburg
Tot de volgende keer .
-
15 Maart 2008 - 21:08
Marian:
Hoi Mieke,
met groot respect én een brok in mijn keel heb ik jou berichten gelezen. Ik ben blij dat je je goed voelt en dat je zo'n fijn gastgezin hebt. Heel veel waard denk ik als je in een wereld leeft waar je jezelf zo tegenkomt. Wat ik mooi vond was dat je schrijft dat het begrip tijd vervaagd. Dat zegt veel over het leven daar. En ook dat alle mensen zo vriendelijk zijn. Ik kijk uit naar je volgende bericht! Hou je goed, groetjes,
Marian -
15 Maart 2008 - 21:16
Marian L.:
Hoi Mieke,
ik las bij de vorige berichten dat er nog een of meerdere Marian-en reageren. Om verwarring te voorkomen: het vorige bericht was dus van mij, Marian Lemmen. Groetjes!! -
15 Maart 2008 - 22:16
Yvonne En Peter:
He Mieke, Knap hoor dat je het voor elkaar krijgt om ons zo uitvoering te schrijven hoe het met je gaat. Ook fijn te lezen dat je bij zo'n leuk gastgezin verblijft. Zijn erg benieuwd naar de foto's. Veel liefs van ons allemaal.
Knuffel. -
15 Maart 2008 - 22:59
Riet Thuis:
Hoi Kanje
Met veel bewondering jouw verhaal gelezen en ben tussen de twee bekende haakjes blij voor je dat het ondanks alles toch een beetje meevalt.Dat neemt niet weg dat het toch een hele onderneming is.Petje af.Hier gaan we zolangzamerhand richting lente, alhoewel we er nog niet veel van merken maar ja de bollen bloeien en alles loopt uit dus het begin is er.Geniet er in gedachte ook maar een beetje van.Ik wens jou nog heel veel sterkte,nog 6weken dan zit het er weer op.
Liefs en groetjes uit Zevenaar -
16 Maart 2008 - 05:04
Anja, Zus Van Wilma:
wat een avonturen allemaal, net een spannend boek.Als ik de foto's zie van de zorgpost, en nu om mij heen kijk in onze zusterpost, klaag je toch niet meer.
op naar je nieuw verslag.Vriendelijke groetjes anja -
16 Maart 2008 - 09:46
Sabina En Didier:
Hoi Mieke,
Fijn te lezen dat je je al redelijk thuis voelt bij je gastgezien en dat iedereen vriendelijk is! Ook prettig dat het eten nog best lekker is, dat hadden we niet verwacht, haha!
Nog veel succes!
-
16 Maart 2008 - 11:11
Bende Van Deurne:
Leuk te horen dat je je draai al goed hebt gevonden. Moeke weet nou ook dat je voor het donker thuis bent !! Wij willen nog wel een paar actiefoto's van je zien, ook op de fiets natuurlijk.... Hier gaat alles goed. Jeroen (van Irma) heeft een positieve uitslag gehad dus weer een zorg minder. Ze hebben alles goed weg kunnen halen. Floortje heeft het advies gekregen voor HAVO, daar was ze heel blij mee (en wij natuurlijk ook).
Hou je haaks en tot een volgende keer.
Astrid, Henk, Bram en Floortje -
16 Maart 2008 - 11:22
Fam Nabuurs:
Hoi Mieke,fijn weer een berichtje van je te krijgen,en te horen dat je een fijn gastgezin hebt en dat het goed gaat.Jammer dat het niet wil lukken met de foto's. Mieke het ga je goed en tot het volgende berichtje, groetjes Math,Joke Lisa,Jim en Nynke -
18 Maart 2008 - 17:55
May:
hé,die mieke..
wat bedoel je met gepruts als li-handige,dan eet je toch ook li?
verder vind ik het geweldig wat je allemaal beleeft!!pas goed op je zelf en lieve groet...may -
20 Maart 2008 - 10:16
Ans H:
Hoi Mieke
Wat een berg ervaringen en indrukken beleef je, ongelofelijk! Het leest als een spannend boek en maakt indruk. Let goed op jezelf, ben blij dat je zo'n goed gastgezin hebt getrokken.
Heel veel groetjes Ans H.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
