De eerste vrije dagen in Vietnam
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
21 Januari 2015 | Vietnam, Can Tho
Dag allemaal,
Hier weer een teken van leven uit Vietnam.
Ik wil in dit bericht iets vertellen maar vooral laten zien van het 1ste vrije weekend in Can Tho.
Na een indrukwekkende eerste week hier had ik behoefte aan wat rust en ook wat bezinning. Daarom ben ik op zondag naar de grote tempel geweest hier in CanTho. Ik was er al eens langs gefietst en was nieuwsgierig geworden. Aan de buitenkant is het niet spectaculair maar aan de binnenkant des te meer. Je mag alle tempels vrij bezoeken, er zijn geen voorschriften of wat dan ook , alleen de schoenen uit doen maar dat is hier overal gebruikelijk dus dat is niet vreemd.
de tempel heeft 3 etages en op elke verdieping zie je offeraltaren, prachtige bloemstukken en offeranders. Op de bovenste verdieping staat het altaar van de grote Boedha en of je het nou wilt of niet je word er door gegrepen. Er is rust en ruimte. Ik zet me op de grond en aanschouw de altaren. Na een poos komen de monniken naar boven voor gezang en doen ze een soort processie zeg ik maar. Ik wordt uitgenodigd om mee te lopen en na een lichte aarzeling voeg ik in. Men zingt en ik neurie mee. Er wordt ook veel gelachen en het is heel ontspannen en vrolijk. Het wordt gewaardeerd dat ik meedoe, merk ik. Als het klaar is gebaren ze dat ik mee moet komen en dit doe ik. In een open zijruimte begint men te mediteren en ook hier doe ik , op mijn manier, aan mee. Het geeft rust en ordent mijn gedachten van de1ste week, dat is zeker. Na een klein uurtje is het klaar en ga ik mee voor een kleine [ maar overheerlijke] maaltijd een etage lager. Ze zijn zo gastvrij, het is hartverwarmend en zo bijzonder dat ik zomaar opgenomen wordt bij hun, zonder dat we een woord van elkaar verstaan en ze mij totaal niet kennen. Is dit niet de ware aard van religie! We zitten op de grond en ik laat merken dat het eten me goed smaakt. Ik word verwend want men staat niet toe dat ik mee opruim en ze gebaren dat het tijd is voor een slaapje, ja echt. Op de bovenste etage worden naast Boedha matrasjes neergelegd en ik ga er gewoon op liggen bij de vrouwelijke monniken. Ze giebelen en ook ik vind dit wel bijzonder. Als het rustiger wordt dommel ik zowaar een uurtje in. Het is de omgeving en plaats die me vol vertrouwen laat inslapen. Superfit ontwaak ik, zo ook de monniken Ze gebaren dat ze zich gaan terugtrekken en ik neem weer plaats op een matje bij het grote Boedha beeld en laat het over me heenkomen. Als ik vele uren later de tempel verlaat voel ik me helemaal zen. Ik denk dat ik hier nog wel vaker ga terugkomen. Wat is dit fijn om te doen.
Op de 2de vrije dag gaan we met z'n allen een tocht maken over de Mekong rivier en naar de drijvende markt. Deze markt vind vroeg in de ochtend plaats dus om 05.00uur zitten we al op de fiets. Als je denkt dat Can Tho nog slaapt dan heb je het mooi mis. Er is al volop bedrijvigheid, op heel veel plaatsen zit men te eten[ de mie soep als ontbijt], het verkeer komt al op gang, de eenden en honden worden al aan het spit geregen om gebraden te worden en overal zien we joggende mensen op de weg en in de parken zijn ook hele groepen aan het gymen[ tai chi denk ik]. Een zeer ijverig volkje die Vietnamezen. Het voelt dan ook niet echt 5 uur 's morgens , al is het nog wel pikkedonker. In de haven stappen we op de boot die ons naar de markt vaart. Ook op het water is het een drukke van belang en heel behendig laveert men langs elkaar. Na een uurtje zijn op bij het marktgedeelte en hier zien we een levendige handel van groenten en fruit, allemaal vanaf de boten. Ook is er al eten klaar en regelmatig entert een bootje aan om waar aan ons te verkopen. Gezien het vroege tijdstip van de dag kan men aan ons nog geen mie soep, rijsttafel , gebraden hond of eend kwijt. Dit kan niet bekoren als je gewend bent om een boterham met kaas en koffie te nemen als ontbijt.
Als we terugvaren komt de zon op en dit geeft mooie plaatjes. Kijk er maar naar dit zegt voldoende denk ik. We genieten volop met z'n allen.
Er is geen gebrek aan mooie uitstapjes voor de vrije dagen en dit was het begin. Zeer geslaagd kan ik wel zeggen.
Het staat nu vast bij welke projecten ik definitief ben ingedeeld,en het is helemaal naar mijn zin. Ik vind ze allemaal geweldig leuk om te doen. Ik noem ze even en in de loopt van de tijd ga ik ze uitgebreider beschrijven en plak daarbij foto's zodat het beeld compleet is. Hier moet je dus nog wel even op wachten, maar het komt echt.
- Engels les[ woordjes vooral] voor the blind people , 1x pw
- City Orphanage- 2x pw
- Fysiotherapie in City Orphanage- 2x pw
- Charity Hospital for traditionel medicine- 2x pw
- Tien An, eenvoudige Engelse les aan opvangkinderen van ongeveer 6 jaar-1x pw.
De projecten liggen best ver uiteen en we fietsen ongeveer 20 km per dag. Daarnaast is er volop fruit en groenten, zelfs in overvloed, dus fit blijven is geen probleem. De hitte is nu ook wel te dragen. Het is elke dag rond de 32 gr en de nachten koelen af tot ongeveer 23 gr. Je went eraan en eigenlijk is het gewoon heerlijk.
Wat minder leuk is ,is dat er hier veel berovingen plaatsvinden. In de week dat ik hier ben zijn 2 huisgenoten van hun tasje beroofd en er zijn ook 2 fietsen gejat, alles met kettingen vast zelfs. Dit is hier schering en inslag, ook bij de Vietnamezen zelf. In het [zeer] drukke verkeer rijden brommertjes dicht langs je en ineen oogopslag trekken ze je tasje van je af of uit je mandje, al heb je het vast en om je stuur heen gedraaid. Ze zijn zeer geroutineerd en scheuren op de brommer direct weg in de drukte. Dit is echt minder aan het verblijf hier en je moet meer dan alert zijn en eigenlijk moet je niets meenemen. Toch wil je foto's maken en ook moet je boodschappen doen en heb je dan geld bij je. Meer dan oppassen dus.
Ondanks bovenstaande heb ik het erg naar mijn zin hier, de dagen vliegen gewoon voorbij en ik maak het prima.
Dit is het weer voor dit moment, geniet van de foto's en tot de volgende keer weer.
Groeten voor jullie allen vanuit Can Tho
Mieke
Hier weer een teken van leven uit Vietnam.
Ik wil in dit bericht iets vertellen maar vooral laten zien van het 1ste vrije weekend in Can Tho.
Na een indrukwekkende eerste week hier had ik behoefte aan wat rust en ook wat bezinning. Daarom ben ik op zondag naar de grote tempel geweest hier in CanTho. Ik was er al eens langs gefietst en was nieuwsgierig geworden. Aan de buitenkant is het niet spectaculair maar aan de binnenkant des te meer. Je mag alle tempels vrij bezoeken, er zijn geen voorschriften of wat dan ook , alleen de schoenen uit doen maar dat is hier overal gebruikelijk dus dat is niet vreemd.
de tempel heeft 3 etages en op elke verdieping zie je offeraltaren, prachtige bloemstukken en offeranders. Op de bovenste verdieping staat het altaar van de grote Boedha en of je het nou wilt of niet je word er door gegrepen. Er is rust en ruimte. Ik zet me op de grond en aanschouw de altaren. Na een poos komen de monniken naar boven voor gezang en doen ze een soort processie zeg ik maar. Ik wordt uitgenodigd om mee te lopen en na een lichte aarzeling voeg ik in. Men zingt en ik neurie mee. Er wordt ook veel gelachen en het is heel ontspannen en vrolijk. Het wordt gewaardeerd dat ik meedoe, merk ik. Als het klaar is gebaren ze dat ik mee moet komen en dit doe ik. In een open zijruimte begint men te mediteren en ook hier doe ik , op mijn manier, aan mee. Het geeft rust en ordent mijn gedachten van de1ste week, dat is zeker. Na een klein uurtje is het klaar en ga ik mee voor een kleine [ maar overheerlijke] maaltijd een etage lager. Ze zijn zo gastvrij, het is hartverwarmend en zo bijzonder dat ik zomaar opgenomen wordt bij hun, zonder dat we een woord van elkaar verstaan en ze mij totaal niet kennen. Is dit niet de ware aard van religie! We zitten op de grond en ik laat merken dat het eten me goed smaakt. Ik word verwend want men staat niet toe dat ik mee opruim en ze gebaren dat het tijd is voor een slaapje, ja echt. Op de bovenste etage worden naast Boedha matrasjes neergelegd en ik ga er gewoon op liggen bij de vrouwelijke monniken. Ze giebelen en ook ik vind dit wel bijzonder. Als het rustiger wordt dommel ik zowaar een uurtje in. Het is de omgeving en plaats die me vol vertrouwen laat inslapen. Superfit ontwaak ik, zo ook de monniken Ze gebaren dat ze zich gaan terugtrekken en ik neem weer plaats op een matje bij het grote Boedha beeld en laat het over me heenkomen. Als ik vele uren later de tempel verlaat voel ik me helemaal zen. Ik denk dat ik hier nog wel vaker ga terugkomen. Wat is dit fijn om te doen.
Op de 2de vrije dag gaan we met z'n allen een tocht maken over de Mekong rivier en naar de drijvende markt. Deze markt vind vroeg in de ochtend plaats dus om 05.00uur zitten we al op de fiets. Als je denkt dat Can Tho nog slaapt dan heb je het mooi mis. Er is al volop bedrijvigheid, op heel veel plaatsen zit men te eten[ de mie soep als ontbijt], het verkeer komt al op gang, de eenden en honden worden al aan het spit geregen om gebraden te worden en overal zien we joggende mensen op de weg en in de parken zijn ook hele groepen aan het gymen[ tai chi denk ik]. Een zeer ijverig volkje die Vietnamezen. Het voelt dan ook niet echt 5 uur 's morgens , al is het nog wel pikkedonker. In de haven stappen we op de boot die ons naar de markt vaart. Ook op het water is het een drukke van belang en heel behendig laveert men langs elkaar. Na een uurtje zijn op bij het marktgedeelte en hier zien we een levendige handel van groenten en fruit, allemaal vanaf de boten. Ook is er al eten klaar en regelmatig entert een bootje aan om waar aan ons te verkopen. Gezien het vroege tijdstip van de dag kan men aan ons nog geen mie soep, rijsttafel , gebraden hond of eend kwijt. Dit kan niet bekoren als je gewend bent om een boterham met kaas en koffie te nemen als ontbijt.
Als we terugvaren komt de zon op en dit geeft mooie plaatjes. Kijk er maar naar dit zegt voldoende denk ik. We genieten volop met z'n allen.
Er is geen gebrek aan mooie uitstapjes voor de vrije dagen en dit was het begin. Zeer geslaagd kan ik wel zeggen.
Het staat nu vast bij welke projecten ik definitief ben ingedeeld,en het is helemaal naar mijn zin. Ik vind ze allemaal geweldig leuk om te doen. Ik noem ze even en in de loopt van de tijd ga ik ze uitgebreider beschrijven en plak daarbij foto's zodat het beeld compleet is. Hier moet je dus nog wel even op wachten, maar het komt echt.
- Engels les[ woordjes vooral] voor the blind people , 1x pw
- City Orphanage- 2x pw
- Fysiotherapie in City Orphanage- 2x pw
- Charity Hospital for traditionel medicine- 2x pw
- Tien An, eenvoudige Engelse les aan opvangkinderen van ongeveer 6 jaar-1x pw.
De projecten liggen best ver uiteen en we fietsen ongeveer 20 km per dag. Daarnaast is er volop fruit en groenten, zelfs in overvloed, dus fit blijven is geen probleem. De hitte is nu ook wel te dragen. Het is elke dag rond de 32 gr en de nachten koelen af tot ongeveer 23 gr. Je went eraan en eigenlijk is het gewoon heerlijk.
Wat minder leuk is ,is dat er hier veel berovingen plaatsvinden. In de week dat ik hier ben zijn 2 huisgenoten van hun tasje beroofd en er zijn ook 2 fietsen gejat, alles met kettingen vast zelfs. Dit is hier schering en inslag, ook bij de Vietnamezen zelf. In het [zeer] drukke verkeer rijden brommertjes dicht langs je en ineen oogopslag trekken ze je tasje van je af of uit je mandje, al heb je het vast en om je stuur heen gedraaid. Ze zijn zeer geroutineerd en scheuren op de brommer direct weg in de drukte. Dit is echt minder aan het verblijf hier en je moet meer dan alert zijn en eigenlijk moet je niets meenemen. Toch wil je foto's maken en ook moet je boodschappen doen en heb je dan geld bij je. Meer dan oppassen dus.
Ondanks bovenstaande heb ik het erg naar mijn zin hier, de dagen vliegen gewoon voorbij en ik maak het prima.
Dit is het weer voor dit moment, geniet van de foto's en tot de volgende keer weer.
Groeten voor jullie allen vanuit Can Tho
Mieke
-
21 Januari 2015 - 08:17
Bendevandeurne:
Hoi Mieke. Weer een boeiend verhaal. Ik geloof,.... dat je tot rust komt in de tempel. Geweldig dat die monniken jou er zo bij betrekken. Je voelt je dan echt welkom! Boedhisme is ook een heel mooi geloof, in Nederland zijn er niet voor niks steeds meer mensen die zich tot dit geloof bekeren!
Ook fijn dat je iets hebt gevonden waar je tot rust kunt komen. Het zijn zoveel indrukken en je hebt een drukke werkweek! Wat een taken krijg je, je moet dan wel flink schakelen. Maar dat is aan jou wel besteed!
Bedankt voor je mooie verhaal en pas goed op!
Lieve groeten uit Deurze x -
21 Januari 2015 - 09:30
Irma..:
Leuk om een kijkje te nemen in jou avontuurlijke leven.. Wat een ervaring zeg..
Wij wensen je nog een hele mooie tijd daar..
Groetjes van Geert en Irma.. -
21 Januari 2015 - 17:18
Anja Muijsers:
Mieke, wat ontzettend BIJZONDER allemaal!
Dankjewel voor je verhalen.
Groetjes, Anja -
21 Januari 2015 - 21:29
Arna:
Hoi Mieke,
Wat een boeiend verhaal weer.
Oh, wat lijkt het me heerlijk om helemaal tot rust te komen en je zen te voelen.
Voldoende energie voor een nieuwe werkweek.
Mieke geniet ervan en pas goed op jezelf.
Liefs, Sam en Arna
-
22 Januari 2015 - 14:27
Tiny Limpens:
Hai leef Mieke ,
Wat een prachtig verhaal ! Mooi dat je hier zo tot rust kunt komen ,na een enerverende week !Geweldig ,t voelt als een warm bad ,denk ik , zoals je daar wordt opgenomen !
Geniet van alle mooie ervaringen en projecten .
Dikke poen Tiny -
22 Januari 2015 - 18:41
Sabina:
Hoi Mieke,
Wat een mooi verhaal. Fijn om te lezen dat de mensen in Vietnam zo open en gastvrij zijn. Wij hebben zoiets ook vaker op reis meegemaakt. Op de een of andere manier ben je dan toch altijd verbaasd en raakt het je. In Nederland/Europa is niemand gastvrij en zelf ben je dat naar vreemden toe dan ook niet. Erg jammer, want op zo'n moment merk je dat je door dat soort kleine gastvrijheden juist erg gelukkig wordt, zowel als gever als ontvanger.
Ik heb het verhaal net ook aan oma voorgelezen (via de telefoon) en oma zei maar: 'och!' en 'tjoh!' bij alles wat je meemaakte. "Nouw, die vervelt zich ok nie", zei ze nog op t einde. Haha.
Veel succes weer en pas goed op je portemonnee! ;)
Liefs, Sabina, Didier en Valentijn
-
22 Januari 2015 - 19:21
Math-joke:
Hoi Mieke,
Wat leuk om je verhaal weer te lezen, en we snappen dat je het erg naar je zin hebt.
Ook mooi om de foto's te zien zodat we beter een beeld kunnen vormen. Super.
Geniet er van en let goed op jezelf. Vele lieve groetjes uit Overloon. -
22 Januari 2015 - 19:21
Math-joke:
Hoi Mieke,
Wat leuk om je verhaal weer te lezen, en we snappen dat je het erg naar je zin hebt.
Ook mooi om de foto's te zien zodat we beter een beeld kunnen vormen. Super.
Geniet er van en let goed op jezelf. Vele lieve groetjes uit Overloon. -
23 Januari 2015 - 09:01
Tineke En Joop:
Lieve Mieke
Wat fijn om je verhaal weer te lezen.Je hebt het schrijven niet van een vreemde!
Het is heel mooi dat je in een boedistische tempel zo wordt opgenomen en dat je op die bijzondere manier de rust vindt om bij te komen van alle indrukken, zowel van je werk alsook van je vrije tijd.Een groter verschil met onze maatschappij is nauwelijks denkbaar, of het moeten de berovingen zijn.
We zijn blij dat je het goed maakt en wachten op je volgende verslag.
Ook pap en moeke genieten van je berichten en maken het goed.
Veel lieve groetjes en let goed op jezelf.
Tineke en Joop -
23 Januari 2015 - 09:35
Theo:
Dag Mieke,
Leuk om te horen/lezen hoe de eerste weken zijn verlopen en hoe enthousiast je bent.
Genoeg leuke uitdagingen en inderdaad om even afstand te nemen van het goede leven in Nederland.
Zo te lezen pas je je zo goed mogelijk aan bij het volk daar; de beste manier om in contact te komen.
Genoeg indrukken en genoeg bezinning en lekker genieten van de vrije dagen. Ik zie jou misschien nog wel als boeddhist terugkomen?.
Nog veel (werk)plezier voor de komende tijd.
groetjes theo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
