Het klasje van Thien An

Beste vrienden,

1x per week ga ik met collega Jessica naar het klasje van Thien An. Thien An is een opvanghuis , op christelijke grondslag, bestemd voor kinderen van 3 tot 18 jaar ongeveer. De ouders van de kinderen kunnen tijdelijk of voor langere tijd niet voor hun kind zorgen en dit gebeurd dan door Thien An. Het klasje waar wij Engelse les aan geven bestaat uit 8 kindjes in de leeftijd van 6 tot 8 jaar. Wij komen er op zaterdag en de andere dagen van de week gaan de kinderen gewoon naar de Vietnamese [basis ] school. De Engelse taal wordt daar echter niet onderwezen, dus dat doen de vrijwilligers van vrijwillig wereldwijd. Thien An ligt ver buiten de stad en met een half uur fietsen over paadjes en bruggetjes en onder bananen bomen door kom je bij Thien An. Wat direct opvalt is de netheid en orde van het hele huis en de buitenboel. Als wij komen hebben de kindjes het openlucht klasje al in orde gemaakt en ze begroeten ons altijd in koor door te zeggen; Good afternoon teacher, how are you today. Ze zijn altijd fris gewassen en hebben schone en nette kleren aan. Thien An is het enige project waar ik tandenborstels heb gezien Er heerst een beetje tucht merken wij want als ze wat te luidruchtig zijn komt een [oudere] Mevrouw naar buiten en zonder dat ze iets hoeft te zeggen zijn de kindjes weer muisstil. Er wordt ook gebeden na de klas en dit gebeurt op blote knieën en op de stenen vloer, alles in koor en het duurt meer dan 30 minuten. De leiding vindt het belangrijk dat de kinderen Engels leren omdat dit de kansen op betere scholing en werk later zeker zal vergroten, en dit is natuurlijk zeer waar. Vrijwillig wereldwijd verzorgd dit project al enkele jaren en het resultaat is mooi en goed. De kindjes spreken een aardig woordje Engels, zo kennen ze bv de klok, de kleuren, alle soorten fruit ,dieren en bloemen enz. Iedere week proberen we om 4 nieuwe woordjes te leren en lesstof van eerder te herhalen. Ook is het de bedoeling dat ze wat spelenderwijs nieuwe woordjes leren en ook goed leren uitspreken. Dit doen we door lotto of memory te spelen. Omdat wij beiden niet uit het onderwijs komen hebben we er soms een hele kluif aan om de 8 onder de duim te houden en orde en overzicht te bewaren. Mijn lief, wat is dat hard werken. Toch zijn we ijverig en doen ons best. Het is leuk om te merken dat de kindjes enthousiast zijn en daar doen we het tenslotte voor. Als we uitgeput raken en de fantasie ons in de steek laat grijpen we meestal naar ,mee gebrachte ,kleurplaten waar ze dan zoet aan kleuren en wij even op adem kunnen komen.
Ook al is dit project niet echt "mijn ding" het is evengoed leuk om er aan mee te helpen. Helaas zal ik zaterdag voor de laatste keer naar het klasje gaan en de mooie route ernaar toe fietsen.

Mieke

ps: om de een of andere onverklaarbare reden zijn veel van de foto's die ik gemaakt heb van Thien An en de weg ernaar toe verdwenen , kwijt, foetsie. Als digibeet zal ik dit wel weer zelf veroorzaakt hebben.
Heel zonde want ik had er graag meer van willen laten zien. Evengoed geven de enkele foto's wel voldoende beeld van het project denk ik